Ο ΚΑΙΡΟΣ

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΓΩΝΙΑ –Νασιόπουλος Απόστολος

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Ο μαθητής προτιμά αυτόν τον δάσκαλο...

Ζαν Στέεν 1668
Σύμφωνα με έρευνες (βλ. Wragg, Διαχείριση της σχολικής τάξης στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, εκδ. Σαββάλα) που τείνουν να ολοκληρώσουν αιώνα, άρα που διαθέτουν αξιοπιστία, οι μαθητές επιθυμούν το ακόλουθο μοντέλο δασκάλου:
α) ελαφρώς αυστηρό χωρίς να φτάνει στα άκρα της υπερβολικής αυστηρότητας ή της απόλυτης ανεκτικότητας,
β) δίκαιο, όταν ανταμείβει και όταν τιμωρεί
γ) δάσκαλο που αντιμετωπίζει τα παιδιά ως ανθρώπους με ξεχωριστή συμπεριφορά
δ) δάσκαλο που αναθέτει ποικιλία εργασιών που ερεθίζουν το ενδιαφέρον των μαθητών
ε)  δάσκαλο φιλικό, με χιούμορ αλλά όχι ειρωνικό και σαρκαστικό
στ) δάσκαλο που δίνει εξηγήσεις με σαφήνεια

Επαφίεται λοιπόν στον καθένα μας να αυτοαξολογηθεί και να βρει πού υστερεί και τι θα έπρεπε επομένως να αναπτύξει.
Με δυο λόγια ο δάσκαλος είναι ένας ενήλικος που αγαπά τη μελέτη και κυρίως τα παιδιά, που αρρωσταίνει και γιατρεύεται μαζί τους, με καθένα από τα παιδιά του, κυρίως με τα πιο παραμελημένα και αδύναμα παιδιά της τάξης.

Και ένα ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου που όλοι αγαπούμε:

Τὰ δεκατέσσερα παιδιά

«...Ἐν ἀρχῇ ἦν ἡ ἀγάπη...» μελωδοῦσε γιομίζοντας
τὸ γυμνό σου δωμάτιο μιὰ παράξενη ἅρπα
καθὼς σ᾿ ἔπαιρνε ὁ ὕπνος καὶ τὸ χέρι σου, κρύο,
σὰν κλωνὶ λεμονιᾶς σὲ νεκρό, ἀναπαύονταν
πάνω στὸ στῆθος σου. Κ᾿ ἔβλεπες
πὼς ἄνοιγε τάχα μιὰ πόρτα στὸν ὕπνο σου.
Πὼς μπαῖναν τὰ δεκατέσσερα παιδιὰ λυπημένα
καὶ στεκόντουσαν γύρω σου. Τὰ μάτια τους θύμιζαν
σταγόνες σὲ τζάμια: «Ἔλεος! Ἔλεος! Ἔλεος!...»
Τινάζοντας τὴ βροχὴ καὶ τὸ χιόνι ἀπὸ πάνω τους,
τὰ ζύγιαζες μὲ τὸ βλέμμα σου σὰ νἄθελες νὰ τοὺς κόψεις
τὴν εὐτυχία στὰ μέτρα τους, ἐνῷ ἡ ἅρπα συνέχιζεν
ἁπαλὰ μὲς στὸν ὕπνο σου: «Ὅ,τι θέλει κανεὶς
μπορεῖ νὰ φτιάξει μὲ τὴν ἀγάπη. Ἥλιους κι ἀστέρια,
ῥοδῶνες καὶ κλήματα...»
Ἀλλὰ ἐσὺ προτιμοῦσες
μποτίτσες φοδραρισμένες μὲ μάλλινο,
πουκάμισα κλειστὰ στὸ λαιμό-
γιατὶ φυσάει πολὺ στὸ Καλέντζι!
Ἔβλεπες πὼς ῥάβεις μὲ τὰ δυό σου χέρια,
ἔβλεπες πὼς ζυμώνεις μὲ τὰ δυό σου χέρια
κι ὀνειρευόσουν πὼς μπαίνεις στὴν τάξη
μὲ δεκατέσσερες φορεσιές,
μὲ δεκατέσσερα χριστόψωμα στὴν ἀγκαλιά σου.
Ἀλλὰ ξύπναγες τὸ πρωῒ κι ἄκουγες ποὺ ἔβρεχε.
Σὲ δίπλωνε σὰ μιὰ λύπη τ᾿ ἀδιάβροχό σου
κι ὁ δρόμος γιὰ τὸ σχολειὸ γινόταν πιὸ δύσκολος.
Βάδιζες κ᾿ εἶχες σκυμμένο τὸ πρόσωπο
σὰ νἆταν κάποιος ἀπάνω σου καὶ νὰ σ᾿ ἔκρινε
γιὰ τ᾿ ἄδεια σου χέρια. Σὰ νἄφταιγες μάλιστα,
σ᾿ ὅλη τὴ διαδρομὴ σὲ μπάτσιζε τὸ χιονόνερο.
Ἔμπαινες στὸ σχολειὸ κ᾿ ὅπως τ᾿ ἀντίκριζες
μοιραζόταν σὲ δεκατέσσερα χαμόγελα τὸ πρόσωπό σου.
Θυμόσουν πὼς ἡ ἀγκάλη σου ἦταν μισὴ
κι ἀνεβαίνοντας πάνω στὴν ἕδρα σου
ἄνοιγες τὴ λύπη σου καὶ τὰ σκέπαζες
ὅπως ὁ οὐρανὸς σκεπάζει τὴ γῆ.
Ὥρα 8 καὶ 20´ ἀκριβῶς.
Τὸ μάθημα ἀρχίζει κανονικά.
Ἐσὺ πάνω ἀπ᾿ τὴν ἕδρα κι ἀπ᾿ ἀντίκρυ σου ὁ Χριστός,
ἁπαλὸς καὶ γλυκὺς μὲς στὸ κάδρο του,
δίνετε τὰ χέρια πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια τους
νὰ τοὺς κάμετε μιὰ στέγη ἀπὸ ζεστασιὰ
γιατὶ σᾶς ἤρθανε καὶ σήμερα μουσκεμένα
κ᾿ ἡ λύπη περπατάει μὲς στὰ μάτια τους
ὅπως ὁ σπουργίτης πάνω στὸ φράχτη.
Τὸ καλαμπόκι δὲν ψώμωσε τὸ περσινὸ καλοκαίρι
κι ἀκοῦς τὸ ψωμάκι ποὺ κλαίει μὲς στὶς μπόλιες τους.
Ὥρα 10 καὶ 20´. Τὸ μάθημα συνεχίζεται.
Οἱ σπουργίτες σου χτυποῦν τὰ φτερά τους.
Τὸ μολύβι πεθαίνει ἀνάμεσα στὰ κοκκαλιασμένα τους δάχτυλα.
Ἡ καρδιά σου εἶναι τώρα μιὰ στάμνα σπασμένη.
Τὰ λόγια σου βγαίνουν ἀργὰ σὰ μιὰ βρύση ποὺ στέρεψε:
«Ὁ μέγας Ἀλέξανδρος... Ὁ μέγας Ἀλέξανδρος... Ὁ μέγας Ἀλέξανδρος...».
Τὰ δάχτυλά σου εἶναι πέντε. Τὰ μέτρησες δέκα φορές.
Τὰ δάχτυλά σου εἶναι πέντε. Μετρᾶς τὸ ἕνα χέρι σου
-τ᾿ ἄλλο σου βρίσκεται τυλιγμένο σὲ συννεφιά-
τὰ δάχτυλά σου εἶναι πέντε. Σηκώνεις τὸ πρόσωπο,
κοιτάζεις τὴ στέγη, κάνεις πὼς σκέφτεσαι
σκύβεις πάλι στὴν ἕδρα, ξεφυλλίζεις τὸν Αἴσωπο,
κατεβαίνεις καὶ γράφεις στὸ μαυροπίνακα,
κοιτάζεις τὸν οὐρανὸ ἀπ᾿ τὸ παράθυρο,
γυρίζεις τὸ κεφάλι σου ἀλλοῦ,
δὲ μπορεῖς ἄλλο παρὰ νὰ κλάψεις.
Παίρνεις τὸ μαθητολόγιο στὰ χέρια σου,
κάτι ψάχνεις νὰ βρεῖς, τὸ σηκώνεις διαβάζοντας
καὶ σκεπάζεις τὸ πρόσωπό σου.
Τὰ σύννεφα ἔχουν μπεῖ μὲς στὴν τάξη.
Ἀντίκρυ σου κι ὁ Χριστὸς παραδέρνει σ᾿ ἀμηχανία.
Θαρρεῖς καὶ σηκώνει στ᾿ ἀλήθεια τὰ χέρια του
ἑνωμένα στὸ φῶς ποὺ πέφτει ἀπὸ πάνω του.
Νιώθει στενόχωρα ὅπως τὰ μεσάνυχτα στὴ Γεθσημανῆ
καὶ δὲν εἶμαι ἐκεῖ νὰ σοῦ χτυπήσω τὸν ὦμο
καὶ δὲν εἶμαι ἐκεῖ νὰ σοῦ εἰπῶ: Δός του θάρρος,
βοήθησέ τον νὰ βγεῖ ἀπ᾿ τὴ δύσκολη θέση,
κατέβαινε, διάσχισε τὴν αἴθουσα γρήγορα,
μὴν τὸν ἀφήνεις ἐκτεθειμένο στὰ βλέμματα τῶν παιδιῶν,
δός του ἕνα βιβλίο νὰ κάνει πὼς συλλαβίζει,
δός του ἕνα βιβλίο νὰ κρύψει τὰ μάτια του.
πηγη:http://axiologisiekpaideyshs.blogspot.gr

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ

ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ
Σήμερα βρέθηκα να κάνω ένα ταξίδι
Σε μέρη και πολιτείες που λάτρεψα
Σε τόπους όμορφους και ωραίους
Όπου οι άνθρωποι δεν υποκρίνονται
Όπου το κακό είναι μια λέξη απαγορευμένη
Όπου αγαπάς και σ’ αγαπούνε
Χωρίς ιδιοτέλεια
Τελικά αυτή είναι
η λέξη «κλειδί» για όλα
ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ
Ιδιοτέλεια στην καθημερινότητα
Που σε κατατρώγει μέχρι τέλος
Ιδιοτέλεια στις σχέσεις σου με τους άλλους
Που σε κάνει να απαρνηθείς
Τον εαυτό σου και κείνους
Ιδιοτέλεια και στην αγάπη
Λέτε; Ίσως ……?
Μα Όχι……….
Δεν μπορεί να’ ναι έτσι η ζωή
Τόσο σκληρή τόσο άδικη
Η αγάπη σου να γίνεται σκαλοπάτι
Για να φθάσει ο άλλος εκεί
Που εσύ απαξιείς και μόνο τη ματιά
Όμως παρασύρθηκα μ’ αυτή τη λέξη
ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ
Σήμερα βρέθηκα να ταξιδεύω
Σε μέρη και πολιτείες που λάτρεψα
Που το καλό κυριαρχεί
Και κάνει όλους τους ανθρώπους
όμορφους και ωραίους
γι’ αυτό που είναι στην πραγματικότητα
και όχι γι’ αυτό που θα’ πρεπε να είναι
που δίνεσαι ανιδιοτελώς
χωρίς όρους και κανόνες
που αγαπάς ανθρώπους που ζηλεύεις
που δίνεις στους άλλους απλόχερα
αυτά που θα’ θελες
να σου τα προσφέρουν οι άλλοι
ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ
Και ξύπνησα
και βρέθηκα πάλι στην πραγματικότητα
της ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑΣ
Θεέ μου…
Τι εφιάλτης ήταν αυτός
Πως είναι δυνατόν
Να ονειρεύομαι τέτοια πράγματα
Ποιος μού δωσε το δικαίωμα
Να κάνω όνειρα
Χωρίς ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ
Θεέ μου…..
Παραλογίζομαι
Πρέπει να προσγειωθώ στην πραγματικότητα
Να ξεπηδήσω απ’ τ’ όνειρο
Γιατί θα πληγωθώ ΘΑΝΑΣΙΜΑ
16-02-2011

ΕΚΘΕΣΙΟΤΙΤΛΟΣ –ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΕΚΘΕΣΗΣ



ΕΚΘΕΣΙΟΤΙΤΛΟΣ –ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΕΚΘΕΣΗΣ

Α. Επικοινωνιακό πλαίσιο: -Επιστολή(φιλική, επίσημη)
                                                    -Άρθρο
                                                    -ομιλία-εισήγηση
                                                    -δοκίμιο (στοχαστικό-αποδεικτικό)
                                                    - ημερολόγιο
(Τι κείμενο πρέπει να γράψω;)
Β.1. Το θέμα: ( ο κύκλος του θέματος, έννοια ή έννοιες)
   2. Τα δεδομένα: Τι θεωρείται δεδομένο στο θέμα
   3. Το ζητούμενο ή τα ζητούμενα όταν είναι δυο.

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ:

Πρόλογος; -αρχίζει με το επικοινωνιακό μέρος
                  -αφόρμηση (τρόποι προλόγου)
Κύριο θέμα: -μεταβατική παράγραφος (πιστοποίηση του δεδομένου)
                    -Ζητούμενο 1ο (Α’ παράγραφος)
                                             (Β’ παράγραφος)
                    -Ζητούμενο 2ο (Α’ παράγραφος)
                                             (Β’ παράγραφος)

Επίλογος: συνοψίζουμε, συμπεραίνουμε


ΠΡΩΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Θέμα: Σε ομιλία στα πλαίσια σχολικής ημερίδας αναφερθείτε σε 500-600 λέξεις, στη σημασία που έχει για όλους μας η καλή γνώση της μητρικής μας γλώσσας. για την τεκμηρίωση των απόψεών σας , λάβετε υπόψη τα προβλήματα που δημιουργούνται στα άτομα και τις κοινωνίες από την ελλιπή γλωσσική μόρφωση και προτείνετε τρόπους βελτίωσης τους.

Α. Επικοινωνιακό πλαίσιο: ομιλία στα πλαίσια σχολικής ημερίδας αναφερθείτε σε 500-600 λέξεις
Ομιλία: -προσφώνηση,
             -στοιχεία προφορικότητας,
             -επιφώνηση
Β.1. Το θέμα: η μητρική γλώσσα
   2. Τα δεδομένα: Η σημασία της καλής γνώσης της μητρικής γλώσσας
   3. Το ζητούμενα
1ο: Τι πρόβλημα δημιουργείται από τη μη καλή γνώση της μητρικής γλώσσας, δηλαδή (συνέπειες)
2ο Τρόποι αντιμετώπισης του φαινομένου

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ:


Πρόλογος; -αρχίζει με το επικοινωνιακό μέρος
                  -Αξιότιμε κ. διευθυντά, κύρίες και κύριοι καθηγητές, αγαπητοί συμμαθητές..
                    -αφόρμιση (τρόποι προλόγου)
Κύριο θέμα: -μεταβατική παράγραφος (πιστοποίηση του δεδομένου)
                     -μπορεί να γίνει με μια παράγραφο με δυο παραδείγματα
                 
  -Ζητούμενο 1ο (Α’ παράγραφος)
 Σε ατομικό επίπεδο:
• εξαρτάται από τους άλλους ανθρώπους συχνά γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης
• αδυνατεί να βρει εργασία (περιορισμένοι οι τομείς απασχόλησης)
• υφίσταται υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου
• διακατέχεται από ανασφάλεια, συμπλέγματα κατωτερότητας
• παρεμποδίζεται στη συμμετοχή του στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα (ο αναλφάβητος δεν μπορεί να ενημερωθεί, να γνωρίσει τα πολιτικά προγράμματα και άρα να επιλέξει ορθά, δεν έχει σαφή αντίληψη των ατομικών και κοινωνικών πολιτικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεών του)
• δυσκολεύεται να εξωτερικεύσει τον εσωτερικό του κόσμο, να επικοινωνήσει με τους άλλους =>οδηγείται στην απομόνωση και την εσωστρέφεια
 (Β’ παράγραφος)
Σε κοινωνικό επίπεδο:
• μένει ανεκμετάλλευτο πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό
• αδυναμία επαφής με το γλωσσικό κώδικα, άρα και με την πολιτισμική παράδοση και την εθνική ταυτότητα
• ευνοείται η ανάπτυξη φαινομένων κοινωνικής απόκλισης, ο κοινωνικός ρατσισμός και υποθάλπονται οι κοινωνικές ανισότητες
• διαιωνίζεται ο διαχωρισμός των λαών σε υπανάπτυκτους και αναπτυγμένους
• αδυναμία γόνιμης επαφής με άλλους πολιτισμούς (“ο αναλφαβητισμός είναι εμπόδιο στην αλληλοδιείσδυση των πολιτισμών και στον αμοιβαίο εμπλουτισμό τους”)

 -Ζητούμενο 2ο (Α’ παράγραφος)
• κατοχύρωση του δικαιώματος στη μόρφωση για όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από φυλή, φύλο, θρήσκευμα, κοινωνική ή οικονομική κατάσταση (να παρέχεται υποχρεωτικά η στοιχειώδης τουλάχιστον μόρφωση)
• απαγόρευση της παιδικής εργασίας
• δημιουργία σύγχρονων εκπαιδευτικών κέντρων ιδιαίτερα στις αγροτικές και τις υποβαθμισμένες περιοχές
(Β’ παράγραφος)
• ενίσχυση των προγραμμάτων επιμόρφωσης για τους ενήλικες αναλφάβητους τμήματα υποδοχής για τα παιδιά των παλιννοστούντων
• παροχή από το κράτος οικονομικής υποστήριξης στις οικογένειες των οικονομικά ασθενέστερων μαθητών ώστε να μην αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους
• ενεργοποίηση των διεθνών οργανισμών (ιδίως της UNESCO)
• εκστρατεία ενημέρωσης από τα MME για τα ειδικά προγράμματα επιμόρφωσης των ενηλίκων αναλφάβητων

 Επίλογος: συνοψίζουμε, συμπεραίνουμε

ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ (Άσκηση)
Σε άρθρο της σχολικής εφημερίδας (500-600) λέξεις αναφερθείτε στο θέμα της ελευθερίας. εστιάστε τους κινδύνους που απειλούν την ελευθερία του σύγχρονου ανθρώπου και στους τρόπους με τους οποίους μπορούν να αντιμετωπισθούν οι κίνδυνοι αυτοί.
πηγη: panosfilologos.blogspot.gr

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

ΛΥΣΙΑ “ ΥΠΕΡ ΜΑΝΤΙΘΕΟΥ ” (ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ)




ΛΥΣΙΑ
“ ΥΠΕΡ ΜΑΝΤΙΘΕΟΥ ”

ΠΡΟΟΙΜΙΟ 1-3

(1-3)  Κύριοι βουλευτές, αν δε γνώριζα καλά ότι οι κατήγοροι θέλουν να με βλάψουν με κάθε τρόπο, θα τους χρωστούσα μεγάλη χάρη γι’ αυτή την κατηγορία.Γιατί νομίζω ότι για όσους έχουν κατηγορηθεί άδικα, αυτοί είναι αίτιοι μεγάλων αγαθών ,που θα τους ανάγκαζαν να υποβληθούν σε έλεγχο για τις μέχρι τώρα πράξεις της ζωής τους .Γιατί εγώ έχω τόση μεγάλη πεποίθηση στον εαυτό μου ,ώστε έχω την ελπίδα και αν κάποιος τυχαίνει να διάκειται απέναντί μου με αντιπάθεια ,όταν με ακούσει να μιλάω για όσα έχουν πραχθεί από μένα ότι θα θα μετανιώσει και θα με θεωρήσει καλύτερο στο μέλλον.Εχω λοιπόν την αξίωση ,κύριοι βουλευτές ,να μην ωφεληθώ τίποτα ακόμη .αν σας αποδείξω μόνον αυτό ,ότι δηλαδή διάκειμαι ευνοϊκά με το υπάρχον δημοκρατικό πολίτευμα και ότι έχω αναγκαστεί να μετέχω στους ίδιους κινδύνους με σας . Αν όμως φαίνομαι ότι έχω ζήσει με σωφροσύνη και σχετικά με τα υπόλοιπα και (ότι έχω ζήσει ) πολύ διαφορετικά από τη φήμη και αντίθετα από τις διαδόσεις των αντιπάλων μου σας παρακαλώ εμένα να εγκρίνετε για βουλευτή και αυτούς να τους θεωρείτε ότι είναι φαύλοι (κακοί πολίτες).Πρωτα λοιπόν, θα αποδείξω ότι δεν ήμουν στην τάξη των ιππέων ,ούτε ζούσα στην πόλη κατά την περίοδο των τριάντα (τυράννων ) ,ούτε πήρα μέρος στο τότε καθεστώς .

ΔΙΗΓΗΣΗ -ΑΠΟΔΕΙΞΗ 4-19

(4-5)  Ο πατέρας δηλαδή ,πριν από τη συμφορά στον Ελλήσποντο ,μας απέστειλε στο Σάτυρο,που ήταν βασιλιάς του Πόντου,για να περάσουμε τον καιρό μας και ούτε ζούσαμε εδώ στην πατρίδα ,όταν γκρεμίζονταν τα τείχη ,ούτε όταν άλλαζε το πολίτευμα ,αλλά επιστρέψαμε πέντε μέρες νωρίτερα ,προτού κατεβούν στον Πειραιά από τη Φυλή ,όσοι βρίσκονταν εκεί.Και αλήθεια ούτε ήταν φυσικό να θέλουμε να μετέχουμε σε ξένους κινδύνους ,επειδή είχαμε φτάσει σε τέτοια κρίσιμη στιγμή ,ούτε εκείνοι φαίνεται να είχαν τέτοια γνώμη ,ώστε να δώσουν μερίδιο από το πολίτευμα και σ’ εκείνους που ήταν μακριά από την πατρίδα τους και σ’ αυτούς που δε διέπραξαν κανένα κακό,αλλά αντίθετα στερούσαν από τα πολιτικά δικαιώματα και εκείνους που μαζί τους κατέλυσαν τη δημοκρατία.





(6-7)  Κι έπειτα βέβαια είναι ανόητο να εξετάζει κανείς αυτούς που υπηρέτησαν την τάξη των ιππέων από την ξύλινη πινακίδα .Γιατί σ’ αυτή δεν υπάρχουν βέβαια πολλοί από αυτούς που παραδέχονται ότι ήταν ιππείς ,ενώ είναι καταγεγραμμένοι μερικοί από εκείνους που είχαν φύγει από την πατρίδα .Αλλά εκείνος (ο κατάλογος της πινακίδας) είναι μεγάλη απόδειξη ΄ όταν δηλαδή ξαναγυρίσατε στην πατρίδα ,αποφασίσατε με ψηφοφορία να σας αποδώσουν οι φύλαρχοι κατάλογο αυτών που διετέλεσαν ιππείς,για να εισπράξετε πίσω απ’ αυτους τις χρηματικές επιχορηγήσεις.Κανένας λοιπόν δεν μπορεί να αποδέιξει ,ούτε ότι εγώ αναφέρθηκα από τους φύλαρχους ,ούτε ότι απραδόθηκα στους συνδίκους, ούτε ότι κατέβαλα τη χρηματική επιχορήγηση .Και όμως είναι εύκολο σ’ όλους να καταλάβουν αυτό, ότι δηλαδή ήταν υποχρεωτικό στους φυλαρχους να ζημιώνονται οι ίδιοι ,αν δε φανέρωναν αυτούς που είχαν πάρει τη χρηματική επιχορήγηση.Επομένως ,θα μπορούσατε να πιστεύετε σ’ εκείνους τους καταλόγους πολύ πιο δίκαια παρά σ’ αυτές ΄ γιατί απ’   αυτές ήταν εύκολο σ’ όποιον ήθελε να σβηστεί το όνομά του ,ενώ σ’ εκείνους ήταν υποχρεωτικό ν’ αναφερθούν από τους φύλαρχους εκείνοι που υπηρέτησαν ως ιππείς.
(8-9)  Και ακόμη,κύριοι βουλευτές, αν βέβαια υπηρέτησα ως ιππέας ,δε θα το αρνιόμουν με επιμονή σαν να είχα κάνει κάτι φοβερό ,αλλά θα είχα την αξίωση να εγκριθώ ως βουλευτής κατόπιν δοκιμασίας ,αν θα αποδείκνυα ότι κανένας από τους συμπολίτες μου δεν έχει κακοποιηθεί από μενα.Και βλέπω ότι κι εσείς έχετε αυτή τη γνώμη και ότι πολλοί βέβαια από εκείνους που τότε υπηρέτησαν ως ιππείς είναι τώρα βουλευτές και ότι πολλοί από αυτούς  έχουν εκλεγεί στρατηγοί και ίππαρχοι.Επομένως ,να θεωρείτε ότι δεν κάνω αυτή την απολογία για τίποτε άλλο ,παρά γιατί τόλμησαν να πουν ψεύδη εναντίον μου ολοφάνερα.Σε παρακαλώ λοιπόν ,ανέβα και μαρτύρησε για μένα.Γι’ αυτή λοιπόν την κατηγορία δε γνωρίζω αν πρέπει να λέω περισσότερα΄ μου φαίνεται ,όμως ,κύριοι βουλευτές ,ότι αρμόζει να απολογείται στους άλλους δικαστικούς αγώνες γι’ αυτές μόνες τις κατηγορίες στις δοκιμασίες όμως είναι δίκαιο να λογοδοτεί για όλη του τη ζωή.Σας παρακαλώ λοιπόν, να με ακούσετε ευνοϊκά.Και θα απολογηθώ όσο το δυνατό πιο σύντομα.
(10)   Εγώ λοιπόν, αν και δε μου απέμεινε μεγάλη περιουσία ,εξαιτίας των συμφορών και του πατέρα μου και της πόλης ,πάντρεψα δυο αδελφές προσφέροντας στην καθεμιά ως προίκα τριάντα μνες και μοίρασα την πατρική πειουσία με τον αδελφό μου έτσι ,ώστε να ομολογεί εκείνος ότι έχει περισσότερα από μένα από την πατρική περιουσία και σε σχέση με όλους γενικά τους άλλους έχω ζήσει έτσι ,ώστε καμιά αφορμή παραπόνου να μην υπάρξει εναντίον μου ποτε ως τώρα ούτε με μένα (από τους συμπολίτες μου).
(11-12) Και την ιδιωτική μου ζωή, έτσι έχω τακτοποιήσει.Σχετικά όμως με τα κοινά νομίζω ότι είναι για μένα πολύ μεγάλη απόδειξη της δικής μου κοσμιότητας, ότι όσοι από τους νεώτερους τυχαίνει να περνούν τον καιρό τους στα ζάρια ή στα ποτά ή σε τέτοιες ακολασίες θα δείτε όλους αυτούς να είναι αντίπαλοί μου και να εφευρίσκουν αυτοί παρα πολούς μύθους για μένα  και να λένε πάρα πολλά ψέμματα.Και όμως είναι φανερό ότι ,αν επιθυμούσαμε τα ίδια πράγματα ,δε θα είχαν για μένα την ίδια γνώμη.Και ακόμη ,κύριοι βουλευτές ,κανείς δε θα μπορούσε να αποδείξει ότι έχει γίνει για μένα ,ούτε αισχρή ιδιωτική δίκη,ούτε δημόσια ,ούτε μήνυση για δημόσιο αδίκημα΄ και όμως βλέπετε ότι άλλοι έχουν μπλεχτεί πολλές φορές σε τέτοιους δικαστικούς αγώνες .Σχετικά λοιπόν με τις εκστρατείες και τους κινδύνους απέναντι στους εχθρούς ,εξετάστε κατά ποιο τρόπο εκτελώ το χρέος μου προς την πόλη.
(13)   Πρώτα δηλαδή , όταν συνάψατε συμμαχία με τους Βοιωτούς και έπρεπε να σπέυσετε σε βοήθειά τους στην Αλίατρο ,αν και είχα γραφτεί στον κατάλογο από τον Ορθόβουλο να υπηρετώ στους ιππείς ,επειδή έβλεπα ότι για τους ιππείς όλοι νόμιζαν ότι έπρεπε να υπάρχει ασφάλεια ,ενώ αντίθετα για τους οπλίτες θεωρούσαν ότι θα υπάρξει κίνδυνος ,μολονότι άλλοι ανέβηκαν στα άλογα χωρίς δοκιμασία κατά παράβαση του νόμου,εγώ,αφού παρουσιάστηκα στον Ορθόβουλο, του είπα να με διαγράψει από τον κατάλογο (των ιππέων), επειδή νόμιζα ότι είναι αισχρό να εκστρατεύω ,αφού ετοιμάσω για τον εαυτό μου ασφάλεια ,ενώ ο λαός επροκειτο να διατρέχει κινδύνους .Σε παρακαλώ λοιπόν, ανέβα στο βήμα Ορθόβουλε για μένα.


ΜΑΡΤΥΡΙΑ

(14) Οταν λοιπόν συγκεντρώθηκαν οι συνδημότες μου πριν από την εκστρατεία ,επειδή ήξερα πως μερικοί από αυτούς ήταν έντιμοι πολίτες και πρόθυμοι, αλλά ότι στερούνταν των αναγκαίων μέσων (για τον οπλισμό και τη συντήρησή τους) ,πρότεινα ότι πρέπει οι εύποροι να δίνουν τα απαραίτητα μέσα στους άπορους.Και δεν έδινα αυτή τη συμβουλή μόνο στους άλλους ,αλλά κι εγώ ο ίδιος έδωσα σε δυο άνδρες τριάντα δραχμές στον καθένα ,όχι γιατί τάχα είχα αποκτήσει πολλά ,αλλά για να γίνει αυτό παράδειγμα στους άλλους .Και παρακαλώ ,ανεβείτε στο βήμα για μένα.





ΜΑΡΤΥΡΕΣ

(15-16) Μετά απ΄αυτά λοιπόν, κύριοι βουλευτές, όταν έγινε η εκστρατεία στην Κόρινθο και όταν όλοι προέβλεπαν ότι θα παραστεί ανάγκη να διατρέξουμε κίνδυνο ,ενώ άλλοι οπισθοχωρούσαν ,εγώ κατόρθωσα ,ώστε να πολεμώ κατά των εχθρών παραταγμένος στην πρώτη γραμμή, αν και ηττήθηκε η δική μας φυλή και σκοτώθηκαν πάρα πλλοί,αποχώρησα αργότερα από τον καυχησιάρη Στειριέα που είχε κατηγορήσει για δειλία όλους τους ανθρώπους.Και ύστερα από λίγες μέρες μετά από αυτά , όταν είχαν καταλειφθεί οχυρές τοποθεσίες στην Κόρινθο, ώστε να μην μπορούν οι εχθροί να διέλθουν και όταν ο Αγησίλαος εισέβαλε στη Βοιωτία,(και) όταν αποφάσισαν οι άρχοντες να αποσπάσουν μερικά τμήματα στρατού για να βοηθήσουν ,αν και όλοι γενικά φοβόντουσαν ,γιατί ήταν φοβερό να πέσουν σε άλλο κίνδυνο,ενώ είχαν σωθεί λίγο πρωτίτερα μόλις και μετά βίας,εγώ ,αφού παρουσιάστηκα ,παρακαλούσα τον ταξίαρχο να στείλει το τάγμα μας χωρίς κλήρωση.
(17) Συνεπώς, αν μερικοί από σας εξοργίζονται εναντίον εκείνων που έχουν την αξίωση να ασχολούνται με τα δημόσια πράγματα ,αλλά δραπετέυουν απ΄τους κινδύνους ,δε θα μπορούσαν δίκαια να έχουν τη γνώμη αυτή για μένα.Γιατί όχι μόνο εκτελούσα με προθυμία τις διαταγές ,αλλά τολμούσα και να εκτίθεμαι σε κινδύνους .Και ε΄κανα αυτά όχι γιατί νόμιζα ότι δεν είναι φοβερό να πολεμώ κατά των Λακεδαιμονίων ,αλλά για να βρίσκω το δίκιο μου θεωρούμενος από σας καλύτερος γι΄ αυτά ,αν κάποτε μπλεκόμουν σε δικαστικό αγώνα άδικα.Παρακαλώ για χάρη μου ανεβείτε στο βήμα ως μάρτυρες αυτών.
(18-19)       Από καμμιά λοιπόν,από τις άλλες εκστρατείες και φρουρές δεν υπήρξα μέχρι τώρα απών ,αλλά εκστράτευα όλο το χρόνο με τους πρώτους κι αποχωρούσα με τους τελευταίους.Και βέβαια πρέπει να κρίνει κανείς αυτούς που πολιτεύονται με φιλοτιμία και ευπρέπεια από τέτοιου είδους γενναίες πράξεις,αλλά όχι αν κάποιος έχει μακρά κόμη να τον μισείτς γι΄ αυτό.Γιατί τέτοιες βέβαια ενέργειες ούτε τους απλούς πολίτες βλάπτουν ,ούτε την πόλη ,αλλά όλοι γενικά εσείς ωφελείσθε απ΄ αυτούς που θέλουν να πολεμούν εναντίον των εχθρών.Επομένως δεν αξίζει ,κύριοι βουλευτές ,ούτε ν΄ αγαπάτε ,ούτε να μισείτε κανένα από την εξωτερική του εμφάνιση ,αλλά να κρίνετε από τις πράξεις .Γιατί όλοι βέβαια αίτιοι μεγάλων κακών ,αν και μιλούν λίγο και ντύνονται σεμνά και άλλοι μολονότι αδιαφορούν γι΄ αυτού του είδους τα πράγματα έχουν προσφέρει σε σας πολλά καλά.







ΕΠΙΛΟΓΟΣ 20-21

(20-21) Και κατάλαβα πλέον ,κύριοι βουλευτές , ότι μερικού αγανακτούν εναντίον μου και γι΄ αυτά,επειδή λοιπόν επιχέιρησα να μιλήσω ενώπιον του λαού ,αν και ήμουν νεώτερος .Εγώ ,βέβαια ,στην αρχή αναγκάστηκα να μιλήσω δημόσια για τις ατομικές μου υποθέσεις ,έπειτα όμως νομίζω κι ο ίδιος ότι έδειξα φιλοδοξία μεγαλύτερη από αυτή που έπρεπε ,από τη μια μεριά βέβαια επειδή θυμήθηκα τους προγόνους μου ,ότι καθόλου δεν είχαν πάψει να ασχολούνται με τις υποθέσεις της πόλης ,και από την άλλη μεριά ,επειδή έβλεπα ότι εσείς θεωρούσατε ότι μόνο οι άνθρωποι αυτής της κατηγορίας είναι άξιοι (για κάτι). Ωστε ποιος δε θα παρακινείτο να ενεργεί και να μιλεί για το καλό της πόλης ,αν έβλεπε ότι εσείς έχετε αυτή τη γνώμη ; Και ακόμη, γιατί θα αγανακτούσατε εναντίον τέτοιων ανθρώπων ; Γιατί δεν υπάρχουν άλλοι κριτές γι΄ αυτούς ,αλλά εσείς.
Πηγη: http://siamantoura.blogspot.gr